CIT
Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych reguluje ustawa podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT).
Podatek wynosi 19% od podstawy opodatkowania (dochodu).
Podatnik jest zobowiązany do prowadzenia księgi rachunkowej na zasadach określonych w ustawie o rachunkowości.
Uwaga! Od 2017 roku obowiązują zmiany w przepisach CIT. Więcej na temat zmian dowiesz się na stronach Ministerstwa Finansów.
Przedsiębiorcy prowadzący działalność badawczo rozwojową mogą mogą skorzystać z dodatkowych ulg.
Podatnicy
Zgodnie z przepisami ustawy o CIT podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych są:
- osoby prawne (m.in. spółki utworzone na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych),
- jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej z tym, że podatnikami są spółki kapitałowe w organizacji oraz spółki komandytowo-akcyjne mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
- podatkowe grupy kapitałowe (grupy składające się z co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które funkcjonują w związkach kapitałowych i spełniają określone w ustawie warunki),
- spółki niemające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
Obowiązek podatkowy
Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium RP, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy). Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).
Przedmiot opodatkowania
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich został osiągnięty [z wyjątkiem przychodów z udziału w zyskach osób prawnych (np. dywidend) oraz przychodów podmiotów zagranicznych z tytułu tzw. należności licencyjnych (np. z odsetek) – w tym przypadku przedmiotem opodatkowania jest przychód (art. 10 oraz 21 ustawy o CIT)].
Ustawa zawiera katalog zwolnień podatkowych (art. 17 ustawy o CIT), w tym dla podatników takich jak zrzeszenia, stowarzyszenia, fundacje realizujące ustawowo określone, społecznie użyteczne cele. W przypadku tych podatników zwolnienie od podatku dotyczy dochodów, które są przeznaczone na realizację wskazanych w ustawie celów społecznie użytecznych. Cele te muszą pokrywać się ze statutowymi celami działania tych podmiotów.
Przychody
Przychodami podatkowymi są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, różnice kursowe czy wartość nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie otrzymanych rzeczy, praw lub innych świadczeń (art. 12 ustawy o CIT). Za przychody związane z działalnością gospodarczą, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane (zasada memoriałowego rozpoznania przychodu), po wyłączeniu wartości zwróconych towarów i udzielonych bonifikat.
Przy określaniu daty powstania przychodów, jako ogólną zasadę przyjęto, że przychód należny powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, w tym częściowego wykonania usługi, nie później niż w dniu: wystawienia faktury, albo uregulowania należności.
W przypadku usługi rozliczanej w okresach rozliczeniowych przychód powstaje w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub fakturze (nie rzadziej niż raz w roku). Rozwiązanie to jest również stosowane do ustalania daty powstania przychodów z tytułu dostawy energii elektrycznej, cieplnej i gazu przewodowego.
W odniesieniu do przychodów, do których nie mają zastosowania przedstawione rozwiązania, przepisy podatkowe regulują, iż datą powstania takiego przychodu jest dzień otrzymania zapłaty.
Koszty uzyskania przychodów
Ustawodawca nie ustalił zamkniętej listy wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów (podobnie jak w przypadku podatku PIT). Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z nieograniczonym zakresem zdarzeń gospodarczych. Ustalenie zamkniętego katalogu kosztów uzyskania przychodów nie jest w praktyce możliwe. Dlatego też ustawodawca wskazuje ogólne cechy, które muszą być spełnione łącznie, aby wydatek podatnika można było uznać za koszt uzyskania przychodu, musi on mieć następujące cechy:
- jest poniesiony przez podatnika a nie przez inną osobę (co do zasady nie ma znaczenia faktyczne zapłacenie, ale poniesienie kosztu, czyli wystawienie faktury ujęcie w księgach),
- celem poniesienia kosztu było osiągnięcie przychodów, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
- koszt nie został wymieniony w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.
